Kronika dziejów Zespołu Szkół Zawodowych im. Powstańców Wielkopolskich w Gostyniu

1867 - 1952

 

1867 Otwarto szkołę niedzielną dla czeladników w ramach Stowarzyszenia Czeladzi Katolickiej (od 1873 r. – w ramach Towarzystwa Przemysłowego w Gostyniu). Działa do 1876 roku. Młodzieżowy charakter stowarzyszenia obligował tę organizację do pogłębiania wiedzy ogólnej i zawodowej wśród uczniów rzemieślniczych i czeladzi. W codziennych zebraniach, w godzinach popołudniowych odbywały się zajęcia dla czeladników z następujących przedmiotów: religia, czytanie i pisanie w języku polskim, śpiewu, geografii i historii, przyrody, rysunków – ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb poszczególnych rzemiosł. Uczyli przeważnie nauczyciele z miejscowej szkoły elementarnej będący jednocześnie honorowymi członkami stowarzyszenia. Działalność towarzystwa, a szczególnie organizowanie lekcji dla czeladników, odczyty i wykłady stały się niejako przyczynkiem do powstania w 1886 r. szkoły dokształcającej w Gostyniu.
   
1 grudnia 1886 Rozporządzeniem Rządu Królewskiego w Poznaniu nr I/6307/86 II z dnia 29 listopada 1886 roku otwarto w Gostyniu Szkołę Dokształcającą. Kierownikiem szkoły został A. Effler. Mieściła się ona w budynku szkoły powszechnej (później Szkoły Podstawowej nr 1, obecnie Gimnazjum nr 1 przy ul. Kościelnej 4). Szkoła była obowiązkowa dla uczniów od 14 do 18 roku życia. Placówka szkoliła w czytaniu, pisaniu, liczeniu, rysunku zawodowym i mówieniu po niemiecku. Szkoła była utrzymywana przez państwo, które także było zobowiązane zaopatrzyć uczniów „w środki nauczania i uczenia się”. Na gminie spoczywał obowiązek zapewnienia opału. Powstały 3 klasy liczące 81 uczniów. Z czego było 37 szewców, 9 krawców, 6 golarzy, 3 stolarzy, 2 murarzy, 3 ślusarzy, 4 piekarzy, 5 kowali, 2 malarzy, kominiarz, koszykarz, rzeźnik, bednarz, rymarz, kotlarz, kuśnierz oraz 3 uczniów bez określonego zajęcia. Grono pedagogiczne liczyło 6 nauczycieli. Zajęcia odbywały się w poniedziałki, środy, czwartki i niedziele.
   
Oryginalny (w języku niemieckim) wpis z kroniki szkoły prowadzonej od 1886 r. opisujący powołanie szkoły
   
Pierwsza strona kroniki szkoły - oryginalna i tłumaczona na język polski
   

Pierwsza siedziba szkoły zawodowej w Gostyniu mieściła się w szkole powszechnej
(później Szkole Podstawowej nr 1, przy ul. Kościelnej)

   
4 kwietnia 1887 Odbył się pierwszy egzamin oraz promocja uczniów. „Niestety, niektórzy uczniowie zostali w ciągu minionego czasu za nieusprawiedliwione opuszczanie lekcji, niektórzy nawet za nienależyte zachowanie się względem nauczycieli, ukarani pozbawieniem wolności.”
   
20 marca 1888 Pierwszy egzamin zawodowy w szkole. Egzaminy odbywały się publicznie. Uczniów nagrodzono: książkami, przyborami kreślarskimi i brzytwami.
   
8 grudnia 1890 Przekształcenie trzyklasowej szkoły w jednoklasową. Powodem była niska frekwencja uczniów.
   
1892 Kierownikiem szkoły mianowany został Franciszek Nagler (Naglak)?
   
23 grudnia 1892 Przekształcenie szkoły jednoklasowej w dwuklasową.
   
7 maja 1894 Ze względu na zwiększającą się liczbę uczniów została utworzona szkoła trzyklasowa.
   
1895 Funkcję kierownika objął nauczyciel Maczewski.
   
21 listopada 1897 Kierownictwo szkoły czasowo przejął p. Spychałowicz.
   
1 lutego 1898 roku Kierownictwo szkoły ponownie przejął p. Maczewski.
   
21 grudnia 1902 Odbył się pierwszy „Wieczór rozrywkowy dla uczniów, mistrzów i urzędników powiatowych”. Zapoczątkował on cykl szkolnych koncertów muzyczno-literackich odbywających się co pół roku.
   
1905 Do szkoły uczęszczało 85 uczniów.
   
8 maja 1905 Uczniowie szkoły przygotowali dla mieszkańców Gostynia literacki wieczór schillerowski.
   
1908 Kierownikiem szkoły mianowano Józefa Harlaka (sprawował tę funkcję do 1919 roku).
   
1910 Do szkoły uczęszczało 96 uczniów w zawodach: kupiec, siodlarz, piekarz, krawiec, golarz, piecownik, szewc, kowal, ślusarz, tokarz żelaza, cieśla, stolarz, rzeźnik, destylator, blacharz, malarz, kołodziej. Rok później będzie już 106 uczniów. Program nauczania obejmował następujące przedmioty: język niemiecki, rachunki i rysunek.
   
1913/1914 Utworzenie czteroklasowej szkoły.
   
1914-1918 Pomimo zmobilizowania części nauczycieli do armii niemieckiej, lekcje w szkole trwały przez całą wojnę. W szkole naukę przedłużono do czterech lat.
   
7 stycznia 1919 Z powodu wstąpienia znacznej części uczniów w szeregi Powstania Wielkopolskiego starosta Wincenty Dabiński zawiesił zajęcia w szkole dokształcającej na czas nieokreślony. Młodzież brała udziału w walkach na froncie południowo-wschodnim Powstania Wielkopolskiego.
   
5 maja 1919 Wznowiono zajęcia, które odbywały się już w języku polskim. Kierownikiem szkoły został ks. prob. Stanisław Grzęda. Do szkoły uczęszczało 125 uczniów, kształcących się w pięciu klasach. Głównym przedmiotem był język polski.
   
12 czerwca 1919 Kierownictwo szkoły objął Mieczysław Hejnowicz.
   
5 maja 1920 Pierwsza polska uroczystość szkolna – obchody Konstytucji 3 Maja (w latach 1886 – 1918 uroczyście obchodzono w szkole np. urodziny cesarza Niemiec i rocznicę zwycięstwa pod Sedanem).
   
30 czerwca 1920 Nauczyciel p. Teofil Hobler „z powodu inwazji bolszewickiej na Polskę” zgłosił się na ochotnika do wojska.
   
15 kwietnia 1921 Kierownictwo szkoły objął Leon Kapcia.
   
Leon Kapcia (1889-1939)
   
   
15 października 1921 Kierownikiem mianowano Ignacego Matuszewskiego (pełnił tę funkcję do 1 września 1929 roku).
   
1924 Szkoła zmienia nazwę na Dokształcająca Szkoła Przemysłowa w Gostyniu.
   
1925 Nagrody dla uczniów fundowali: Wydział Powiatowy, Magistrat, Stowarzyszenie Kupców, Towarzystwo Przemysłowe oraz poszczególne cechy. Podobnie było rok później, gdy premie na zakończenie roku otrzymało 17 uczniów oraz w latach następnych.
   
1927 Powiększony zostaje znacznie księgozbiór biblioteki szkolnej. Zakupu dokonano dzięki środkom przekazanym przez Sejmik Powiatowy. Także rok później dokonano powiększenia księgozbioru biblioteki dzięki finansowej pomocy władz powiatu.
   
1 września 1929 Szkoła zmienia nazwę na Publiczna Szkoła Dokształcająca Zawodowa. Kierownikiem szkoły został mianowany Szczepan Kaczmarek, kierownik Publicznej Szkoły Powszechnej w Gostyniu.
   
   
Szczepan Kaczmarek (1884-1939)
   
1929 Do szkoły uczęszczało 370 uczniów uczących się w 10 klasach. Zajęcia dla każdej klasy wynosiły 10 godzin tygodniowo.
   
1934 Przy szkole powstał Hufiec Przysposobienia Wojskowego, w którym zajęcia odbywało 110 uczniów.
   
1935 W szkole odbywały się zajęcia z przedmiotów: j. polski, rachunki, higiena, wiedza o Polsce, rysunek, nauka o zawodzie, nauka o organizacji warsztatu, religia; uczyło się 9 ślusarzy, 14 kowali, 2 blacharzy, zegarmistrz, 6 stolarzy, 7 kołodziejów, 5 krawców, 20 szewców, 3 rymarzy, 8 piekarzy, 20 rzeźników, 5 młynarzy, 4 malarzy, cieśla, 2 murarzy, 1 piecownik, 10 fryzjerów, 6 kupców. Grono profesorskie składało się z 9 nauczycieli.
   
10 lutego 1935 Amatorskie koło teatralne przy Publicznej Szkole Dokształcającej Zawodowej przygotowało dla mieszkańców Gostynia przedstawienia pt. Majster i czeladnik oraz Muzeum starożytności. Dochód z biletów przeznaczono na zakup pomocy naukowych oraz na wyjazd na Międzynarodowe Targi Poznańskie.
   
   
Wykonawcy spektaklu Majster i czeladnik wystawionego w 1935 r.
   
Uczniowie i nauczyciele wycieczki szkolnej, którzy zwiedzili m.in. Międzynarodowe Targi Poznańskie
   
18 listopada 1935 Szkoła zwiedziła cukrownię w Gostyniu.
   
8 marca 1936 Premiera sztuki Żelazna maska wystawionej dla mieszkańców Gostynia przez amatorskie koło teatralne przy Publicznej Szkole Dokształcającej Zawodowej.
   
2-3 maja 1937 Wycieczka uczniów Publicznej Szkoły Dokształcającej Zawodowej do Gniezna i Poznania.
   
5 czerwca 1938 roku Udział delegacji szkoły w zjeździe hufców Przysposobienia Wojskowego w Poznaniu, połączonym z wystawą prac uczniowskich.
   
8-10 czerwca 1938 roku Wystawa prac uczniowskich w Domu Katolickim, którą zwiedziło około 900 osób.
   
1939-1945 Z powodu działań wojennych zajęcia zostały zawieszone. W budynku Szkoły Powszechnej nr 1 i Szkoły Dokształcającej Zawodowej mieściły się niemieckie koszary wojskowe i szkoła dla niemieckich dzieci.
   
21 października 1939 W zbiorowej publicznej egzekucji na Rynku w Gostyniu został rozstrzelany kierownik szkoły Szczepan Kaczmarek.
   
luty 1945 Nauczyciele uporządkowali budynek szkoły.
   
9 kwietnia 1945 Inauguracja pierwszego po zakończeniu okupacji hitlerowskiej skróconego roku szkolnego w Szkole Dokształcającej Zawodowej. Zajęcia, tak jak przed II wojną światową, odbywały się w budynku Szkoły Powszechnej nr 1. Kierownikiem mianowano Michała Zygmunta. Szkoła liczyła 4 klasy, do których uczęszczało 212 uczniów uczących się w zawodach: ślusarz, tokarz, kowal, blacharz, stolarz, kołodziej, cieśla, dekarz, murarz, kominiarz, piecownik–zdun, elektromonter, krawiec, szewc, rymarz, fryzjer, malarz, piekarz, rzeźnik, kupiec, mleczarz, ogrodnik. Grono pedagogiczne liczyło 7 nauczycieli. Powstał też Hufiec Szkoły Przysposobienia Wojskowego prowadzony przez instruktorów z Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. Nauka w szkole odbywała się popołudniami w poniedziałki i wtorki. Nauczano przedmiotów: język polski, rachunki, rysunek, wiadomości ogólnozawodowe, wiadomości o Polsce współczesnej, higiena, religia. Od 1946 dodano fizykę, geografię, historię, korespondencję i materiałoznawstwo, a nauka odbywała się 4 dni w tygodniu w godzinach popołudniowych.
   
maj 1946 Podjęta przez kierownika szkoły próba przeniesienia zajęć szkolnych na godziny dopołudniowe nie powiodła się ze względu na zdecydowany sprzeciw Powiatowego Związku Cechów: „…wszyscy mistrzowie traktują uczniów jako tanią siłę roboczą i się nimi dorabiają”.
   
1946 Przekształcenie Szkoły Dokształcającej Zawodowej w Średnią Szkołę Zawodową. Zajęcia odbywały się w wymiarze 18 godzin tygodniowo. Wykładano następujące przedmioty: wiedza ogólnozawodowa, materiałoznawstwo, fizyka, maszynoznawstwo, rysunki zawodowe, rachunki, geografia gospodarcza, historia, j. polski z korespondencją, higiena i religia.
   
1 lutego 1947 Szkoła zmieniła nazwę na Publiczna Średnia Szkoła Zawodowa.
   
1 września 1948 Nauka w szkole odbywała się od godziny 14 do 19 od poniedziałku do piątku.
   
24 października 1948 Wycieczka uczniów do Wrocławia na Wystawę Ziem Odzyskanych.
   
27 listopada 1948 Młodzież szkolnego hufca „Służba Polsce” w czynie przedkongresowym (zjazd zjednoczeniowy PPR i PPS) w ramach radiofonizacji wsi wkopała słupy telefoniczne przy drodze z Piasków do Strzelec Wielkich i z Piasków do Godunowa.
   
10 kwietnia 1949 Powstał pierwszy w historii szkoły Szkolny Komitet Rodzicielski.
   
21 października 1949 Szkoła zwiedziła cukrownię w Gostyniu. Wycieczki do zakładów pracy Gostynia i okolic stały się w tym roku i w latach następnych stałym elementem kształcenia zawodowego.
   
5 maja 1949 Wycieczka do Poznania na Międzynarodowe Targi Poznańskie. Tak jak przed II wojną światową. Stają się te wyjazdy corocznym wydarzeniem w życiu szkoły ze względu na swój kształcący charakter.
   
1 września 1950 W związku z likwidacją Szkoły Zawodowej w Piaskach przejęto tamtejszych uczniów.
   
1 stycznia 1951 Upaństwowienie Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej w Gostyniu. Szkoła nosi nazwę Państwowa Średnia Szkoła Zawodowa.
   
1 września 1951 Po reorganizacji szkolnictwa zawodowego po raz kolejny zmienia nazwę na Zasadnicza Szkoła Metalowa o specjalności ślusarz maszyn rolniczych. Nauka trwa dwa lata. W związku z likwidacją szkół zawodowych w Borku, Krobi i Poniec przejęto uczniów z ww. placówek.
   
17 września 1951 Przeniesienie szkoły do budynku przy ul. Leszczyńskiej 3 (obecnie ul. Powstańców Wielkopolskich 3). Zajęcia szkolne rozpoczynały się o godz. 800 rano a kończyły o 1945 wieczorem.
   
Budynek, w którym od września 1951 r. mieściła się szkoła zawodowa
   
1 października 1951 Rozpoczęcie prowadzenia szkolnych zajęć warsztatowych w Zakładzie Metalowo-Odlewniczym 10 przy Placu K. Marcinkowskiego 13.
   
8 kwietnia 1952 Zarządzeniem Prezesa Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego powołano Zasadniczą Szkołę Metalową Centralnego Urzędu Szkolnictwa Zawodowego w Gostyniu.
   
12 listopada 1952 Uzyskanie własnych warsztatów szkolnych przy ul. Marchlewskiego 4 (obecnie ul. Wrocławska 4). Ustanowiono przymusowy zarząd państwowy nad przedsiębiorstwem: „Warsztat Kowalsko-Kołodziejski” Brunona Grzymisławskiego i przekazano zakład Zasadniczej Szkole Metalowej w Gostyniu celem utworzenia własnych warsztatów szkolnych.
   
   
Bibliografia 1. Glura Franciszek: Z dziejów szkolnictwa i oświaty w Gostyńskiem. Gostyń 1993.
  2. Kronika szkoły (1886 – 1919). Tł. z niem. S. Pernaczyński. Cz. 1
  3. Muzeum w Gostyniu. Tryb dostępu: http://www.muzeum.gostyn.pl/GOSTYŃSKI%20SŁOWNIK%20BIOGRAFICZNY#K
  4. Zespół Szkół Zawodowych im. Powstańców Wielkopolskich w Gostyniu 1886 – 1996. Gostyń 1997
   

 

ciąg dalszy nastąpi...

Projekty

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.